คลังเรื่องเด่น

วันศุกร์ ที่ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2560, 12.51 น.

จัดยิ่งใหญ่ประเพณีหนึ่งเดียวในโลก “อุ้มพระดำน้ำ”
วานนี้ (17ส.ค.) นายพิบูลย์ หัตกิจโกศล ผู้ว่าราชการจังหวัดเพชรบูรณ์ เป็นประธานการแถลงข่าวการจัดงานประเพณีอุ้มพระดำน้ำจังหวัดเพชรบูรณ์ ประจำปี2560 โดยมี ดร.เสกสรร นิยมเพ็ง นายกเทศมนตรีเมืองเพชรบูรณ์ พลตำรวจตรี สัณห์ โพธิ์รักษา ผู้บังคับการตำรวจภูธรจังหวัดเพชรบูรณ์ ร่วมแถลงข่าว พร้อมด้วย นางจิรารัตน์ มีงาม ผู้อำนวยการการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย สำนักงานพิษณุโลก นายธนิต จิตละมัย ท่องเที่ยวและกีฬาจังหวัดเพชรบูรณ์ หัวหน้าส่วนราชการ สื่อมวลชน และ ผู้ที่สนใจ เข้าร่วมรับฟังการแถลงข่าว ที่หอวัฒนธรรมนครบาลเพชรบูรณ์ อำเภอเมือง จังหวัดเพชรบูรณ์
นายพิบูลย์ กล่าวว่า การจัดงานประเพณีอุ้มพระดำน้ำจังหวัดเพชรบูรณ์ ในปี 2560 นี้ กำหนดจัดขึ้นระหว่าง วันที่ 19 – 23 กันยายน 2560 ณ พุทธอุทยานเพชบุระ วัดไตรภูมิ และวัดโบสถ์ชนะมาร อำเภอเมือง จังหวัดเพชรบูรณ์ โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อให้ประชาชนชาวเพชรบูรณ์ องค์กรเอกชน และหน่วยงานทุกภาคส่วน มีส่วนร่วม...

"วันบูรพาจารย์" งานประจำปีของพระธรรมทูตสายต่างประเทศ อินเดีย - เนปาล ๑๖ - ๑๘ สิงหาคม ๒๕๖๐ ณ วัดไทยพุทธคยา รัฐพิหาร สาธารณะรัฐอินเดีย วันนี้มีการจัดเสวนาธรรมเรื่อง"..ชี้ทิศเห็นทาง และพระธรรมทูตโลก
เสวนาธรรม...ชี้ทิศเห็นทาง และพระธรรมทูตโลก...

องค์เสวนาธรรม...ชี้ทิศเห็นทาง "พระธรรมทูตโลก"

๑. พระครูศรีปริยัติวิสุทธิ์

๒. พระครูวิทิตปัญญาภรณ์

๓. พระครูปลัดสุวัฒนพุทธิคุณ

๔. พระครูปริยัติธรรมวิเทศ

๕. พระครูปริยัติโพธิวิเทศ ดำเนินรายการ

เสวนาธรรม...ชี้ทิศเห็นทาง "พระธรรมทูตโลก"๑๗ ส.ค. ๒๕๖๐ เวลา ๑๓.๓๐ น. ถึง ๑๘.๐๐ น.ณ สถาบันโพธิคยาวิชชา ๙๘๐วัดไทยพุทธคยา รัฐพิหารสาธารณะรัฐอินเดีย

"วันบูรพาจารย์" งานประจำปีของพระธรรมทูตสายต่างประเทศ อินเดีย - เนปาล ๑๖ - ๑๘ สิงหาคม ๒๕๖๐ ณ วัดไทยพุทธคยา รัฐพิหาร สาธารณะรัฐอินเดีย
ขอบคุณภาพและข้อมูลจาก
------------
https://www.winnews.tv/news/18040

ถาม : หากว่าเราเคยพลาดพลั้งพูดจาไม่ดีต่อพระสงฆ์องค์หนึ่ง แต่ท่านก็ไม่ได้ยิน ไม่ได้รับรู้ เมื่อเราสำนึกผิดแล้ว จะต้องไปขอขมาต่อหน้าท่านหรือไม่ หรือสวดขอขมาอยู่ที่บ้านได้ ?
ตอบ : ไปขอขมาต่อองค์ท่าน หลังจากนั้นให้ขอขมาต่อหน้าพระอีกครั้งหนึ่ง คำว่า "พระ" ในที่นี้คือพระพุทธรูป เนื่องเพราะว่าอโหสิกรรมนั้นโจทย์และจำเลยต้องอยู่ต่อหน้ากันและเอ่ยปากให้อภัย จึงจะปรากฏเป็นอโหสิกรรมขึ้นมา

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เก็บตกจากบ้านเติมบุญ ต้นเดือนสิงหาคม ๒๕๖๐
เว็บวัดท่าขนุน

ถาม : เนื่องจากกระผมเห็นข่าวที่มีรูปพระสงฆ์กลุ่มหนึ่ง ท่านได้ฉันชาบูจนเป็นที่ถกเถียงกันในโลกโซเชียล กระผมจึงเกิดความสงสัยว่าพระท่านสามารถฉันได้หรือไม่เพราะชาบูต้องนำเนื้อและผักสดไปจุ่มแช่ในน้ำเดือดก่อนจึงจะฉันได้ ?
ตอบ : ถามว่าพระฉันได้หรือไม่ ? ก็ต้องถามกลับว่าวันนั้นฉันหมดไหม ? ถ้าหมดพระก็ฉันได้ แต่ถ้าพระฉันไม่ได้ก็จะเหลือเยอะ...!

ถาม : พระต้องอาบัติในข้อทำอาหารเองหรือไม่ ?
ตอบ : การทำอาหารที่ห้ามนั้น การเตรียมการทุกอย่างจะเป็นของพระ ที่พระพุทธเจ้าท่านห้ามไว้เพราะเกรงว่า พระจะทำอาหารรสที่ตัวเองชอบ แล้วจะกลายเป็นทาสกิเลส แต่คราวนี้การเตรียมการของชาบูน่าจะเป็นโยมนะ ก็เหลือขั้นตอนเดียวคือทำให้สุก ถ้าไม่สุกก็ฉันไม่ได้ ฉะนั้น...ขั้นตอนเดียวที่ทำให้สุกก็ไม่น่าจะนับเป็นการหุงหาอาหาร

ถาม : ก็แค่ทำให้พระลำบาก เพราะต้องทำให้สุกก่อนฉันใช่ไหมคะ ?
ตอบ : ถ้าจะให้ดีก็ทำให้สุกมาเลย เพราะพระห้ามฉันอาหารดิบ พระอีสานจึงน่าสงสารมาก เพราะฉันปลาร้าดิบบ่ได้

ถาม : และโยมที่ถวายจะได้บุญหรือไม่ขอรับ ?
ตอบ : ได้...เพราะโยมตั้งใจถวายให้พระอยู่แล้ว
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เก็บตกจากบ้านเติมบุญ...

หลวงปู่หลุย เกือบพลาดท่ากับความรักข้ามภพชาติ

FaithThaiStory :-
Published on Jan 19, 2017
หลวงปู่หลุย จันทสาโร แห่งวัดถ้ำผาบิ้ง จ.เลย เกือบพลาดท่ากับความรักข้ามภพชาติ
ติดตามเรื่องราวได้ที่
Facebook ภารกิจเที่ยววัด https://www.facebook.com/faith108

เรื่องน่าคิดสมัยพุทธกาล ถูกฆ่าอย่างไรก็ไม่ตาย เสียงอ่านโดย อ.เพ็ญศรี อินทรทัต

นายพิชิต กิมขาว :-
Published on Apr 30, 2017
ขอบคุณเจ้าของภาพ หมูอวย เจ้าของเสียง อ.เพ็ญศรี อินทรทัต ผู้ชมผู้ฟังและผู้มีส่วนเผยแพร่ธรรมะนี้ บุญกุศลใดหากมีจากการนี้ ขอจงส่งผลให้ทุกท่านที่กล่าวแล้วและข้าพเจ้า ให้ได้เป็นผู้มองเห็นโทษและเห็นภัยในโลก ไม่ติดโลก ไม่หลงในภพ มีปัญญาในการสลัดตนออก มีจิตใจมั่นคงไม่หวั่นไหวในโลกธรรม มีความสุขสงบเย็นในธรรมโดยทั่วกัน...สาธุ...

เรื่องเล่าในพระธรรมบท ตอน พระราธเถระพระผู้บวชเมื่อแก่ว่านอนสอนง่าย

พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน ทรงปรารภท่านพระราธะ ตรัสพระธรรมบท พระคาถาที่ 76 นี้

ราธะเป็นพราหมณ์ตกยาก พักอาศัยอยู่ในวัด โดยช่วยงานเล็กๆน้อยๆในวัด เช่น ดายหญ้า กวาดบริเวณ ถวายสิ่งของมีน้ำล้างหน้าเป็นต้น แก่พระภิกษุทั้งหลาย ข้างภิกษุทั้งหลายก็ได้อนุเคราะห์แก่ราธพราหมณ์ ด้วยการให้อาหาร และสิ่งของอื่นๆ แต่ก็ไม่ยอมบวชเป็นภิกษุให้ แม้ว่าราธพราหมณ์จะต้องการบวชเป็นภิกษุมากก็ตาม

อยู่มาวันหนึ่ง ในตอนเช้าตรู่ เมื่อพระศาสดาทรงตรวจดูสัตวโลกด้วยญาณพิเศษ ทอดพระเนตรเห็นราธพราหมณ์นั้นแล้ว และทรงทราบว่าราธพราหมณ์นี้จะได้บรรลุพระอรหัตตผล พระศาสดาจึงได้เสด็จไปหาราธพรหมณ์ผู้ชราภาพนั้น และได้ทรงทราบว่าภิกษุทั้งหลายในวัดนั้นไม่ต้องการให้พราหมณ์นั้นบวชเป็นพระภิกษุ ดังนั้นพระศาสดาจึงทรงเรียกประชุมพระภิกษุทั้งหลาย แล้วตรัสถามว่า “ภิกษุทั้งหลาย มีใครๆระลึกถึงคุณของพราหมณ์นี้บ้างไหม” พระสารีบุตรเถระกราบทูลว่า “พระเจ้าข้า ข้าพระองค์ระลึกได้ เมื่อข้าพระองค์เที่ยวบิณฑบาตอยู่ในกรุงราชคฤห์ พราหมณ์นี้ให้คนถวายภิกษาทัพพีหนึ่ง...

เรื่องเล่าในพระธรรมบท ตอน พระวนวาสีติสสเถระสามเณรอรหันต์แสดงธรรม

พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน ทรงปรารภพระติสสเถระ ผู้มีปกติอยู่ในป่า ตรัสพระธรรมบท พระคาถาที่ 75 นี้

พระติสสเถระ เป็นบุตรของเศรษฐีในกรุงสาวัตถี บิดาของท่านเคยถวายอาหารบิณฑบาตแก่พระสารีบุตรเถระในบ้านของท่าน พระติสสเถระขณะเป็นเด็กตัวเล็กๆก็ได้มีโอกาสพบกับพระสารีบุตรอยู่หลายครั้ง เมื่อตอนที่ท่านอายุได้ 7 ขวบ ท่านก็ได้บรรพชาเป็นสามเณรโดยมีพระสารีบุตรเป็นอุปัชฌาย์ หลังจากที่ท่านได้บรรพชาเป็นสามเณรแล้ว พวกญาติพี่น้องและเพื่อนฝูงได้มาหาท่านและได้นำสิ่งของมาถวายท่านเป็นจำนวนมาก สามเณรติสสะเบื่อหน่ายแขกที่มาหาท่านเหล่านี้มาก จึงได้ไปรับพระกัมมัฏฐานจากพระศาสดาแล้วออกไปปฏิบัติพระกัมมัฏฐานอยู่ที่วัดป่าแห่งหนึ่ง เวลาที่มีชาวบ้านมาถวายสิ่งของใดๆ สามเณรติสสะก็จะกล่าวแต่เพียงว่า “ขอท่านทั้งหลาย จงถึงซึ่งความสุข จงพ้นจากทุกข์” (สุขิตา โหถ, ทุกขา มุจฺจถ) แล้วเดินเลี่ยงไป ขณะที่มาพำนักอยู่ในวัดป่าแห่งนี้ ติสสะสามเณรมีความมุ่งมั่นพยายามปฏิบัติพระกัมมัฏฐาน ในช่วงเข้าพรรษาท่านก็ได้บรรลุพระอรหัตตผล

หลังจากออกพรรษาปวารณาแล้ว...

นิทานชาดก พระเจ้า 30 ชาติ - (บารมี30ทัต)
เธอผู้ไม่แพ้ ตลอดกาล :-
Published on Mar 10, 2017
เขียนโดย : ส.รัตนรัตติ. อ่านโดย : คุณ เพ็ญศรี อินทรทัต

วันที่ 17 ส.ค. 60 ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ที่บริเวณเนินเขาเตี้ย ๆ ริมศาลตาปะขาวหาย ศาลาสหกรรมของชาวบ้านเขาชี ม.15 ต.บ้านกลาง อ.วังทอง จ.พิษณุโลก พระวิรัตน์ จันทสโร ประธานสงฆ์วัดเขาชี ม.15 ต.บ้านกลาง อ.วังทอง จ.พิษณุโลก พร้อมด้วยนายลำพูล สีหะวงษ์ นายกอบต.บ้านกลาง และ ชาวบ้านเขาชีประมาณ 30 คน ได้เข้าสำรวจพื้นที่ ที่ คณะนิสิต ปริญญาโท สาขาธรณีวิทยา คณะเกษตรศาสตร์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม มหาวิทยาลัยนเรศวร ได้มาทำการวิจัยชั้นดิน ที่บริเวณดังกล่าว และได้เกิดพบซากฟอสซิลสัตว์ดึกดำบรรพ์โดยบังเอิญ ซึ่งคาดว่าเป็นจะซากฟอสซิลสัตว์ทะเล ฟัน และชิ้นส่วนกระดูก ไดโนเสาร์พันธุ์กินเนื้อที่หายากหลายชิ้น ซึ่งขณะนี้คณะนิสิต ได้นำซากฟอสซิลดังกล่าวนำกลับไปตรวจสอบที่ มหาวิทยาลัยนเรศวร เพื่อตรวจสอบและยืนยันความชัดเจนอีกครั้งหนึ่ง
พระวิรัตน์ จันทสโร ประธานสงฆ์วัดเขาชี เปิดเผยว่า บริเวณดังกล่าว เป็นที่ตั้งของศาลาสหธรรม และศาลชีปะขาว อยู่ห่างจากวัดเขาชีประมาณ 1 กิโลเมตร ทางวัด ได้มาสร้างศาลาสหกรรม เพื่อให้เป็นที่ประชุม ทำกิจกรรมร่วมกันของชาวบ้านเขาชี และสร้างศาลชีปะขาว เมื่อ 1 ปีก่อน...

เนื่องจากมีการวิพากษ์วิจารณ์กันอย่างมากในโลกออนไลน์ถึงกรณีที่มีการบูรณะฯ พระปรางค์วัดอรุณวัดอรุณราชวรารามราชวรมหาวิหาร ซึ่งนับว่า เป็นโบราณสถานที่สำคัญของประเทศไทย ซึ่งถือได้ว่าเป็นสัญลักษณ์ประจำกรุงเทพมหานคร และนอกจากนี้พระปรางค์วัดอรุณฯนี้เป็นโบราณสถานที่สำคัญในอดีต ตัวพระปรางค์ปัจจุบันนี้มิใช่พระปรางค์เดิม ที่สร้างขึ้นราวสมัยกรุงศรีอยุธยา ที่มีความสูงเพียง ๑๖ เมตร โดยปรางค์ปัจจุบันนี้ถูกสร้างขึ้นแทน ในสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย ในปี พ.ศ. ๒๓๖๓
เมื่อครั้งในสมัยรัชกาลที่ ๒ ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว ขณะดำรงพระอิสริยยศเป็นพระเจ้าลูกยาเธอกรมหมื่นเจษฎาบดินทร์ เป็นแม่กองในการบูรณปฏิสังขรณ์พระอารามแห่งนี้ และทรงมีพระราชประสงค์ปฏิสังขรณ์พระปรางค์โบราณสมัยกรุงศรีอยุธยาให้เป็น "พระมหาธาตุประจำพระนคร" และพระราชทานนามว่า "วัดอรุณราชธาราม" และทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้อัญเชิญพระมหามงกุฎของพระพุทธรูปทรงเครื่องกษัตริย์ พระประธานภายในพระอุโบสถ วัดนางนอง วรวิหาร อันเป็นเครื่องหมายแห่ง พระจักรพรรดิราช...

อีกจุดหนึ่งที่มนุษย์ไม่ยอมสนใจ คือไม่สนใจค้นในกายของตนเอง สิ่งหนึ่งที่เรียกว่า พุทธะ นั้นอยู่ในกาย ถ้าจิตของผู้นั้นสามารถค้นเข้าไปถึงกายในกายอันบริสุทธิ์ สิ่งนี้ภาษาทางโลกเรียกว่า พลัง ชนิดหนึ่งที่ยอดเยี่ยมอยู่ในตัวเรา แต่เราไม่รู้จักค้นออกมาใช้ เพราะอะไรเล่า ทำไมเราจึงถามว่าเหตุใดองค์สมณะโคดมจึงสามารถระลึกชาติได้ เพราะมีบุพเพนิาสานุสติกญาณ มีอนาคตญาณ หรือมีญาณอะไร สิ่งเหล่านี้เราไม่ต้องไปรับรู้ เราไม่ต้องยุ่ง เราไม่ต้องไปคิดถึงว่าเราจะได้ฌานโน้นฌานนี้ หลักของการปฏิบัติอันหนึ่งมีอยู่ว่า เราจะยึดอะไรเป็นสรณะของการปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน

คำว่า กรรมฐาน นั้นหมายถึงการกำหนดจิตของเราให้จดจ่ออยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เพื่อรวมพลังจิตไม่ให้ฟุ้ง เมื่อรวมพลังจิตอันนั้นไม่ให้ฟุ้งแล้ว รวมอยู่ในจุดใดจุดหนึ่ง รวมจนได้อารมณ์แห่งปีติ คือนิ่งเฉยแห่งจุดนั้น เมื่อนั้นให้ขึ้นวิปัสสนา วิปัสสนาคือให้พิจารณาในทุกสิ่งทุกอย่างว่าเป็นอนัตตา อนัตตา คือ การเดินทางไปสู่โลกแห่งนิพพาน โลกแห่งอรหันต์ โลกแห่งโพธิสัตว์ โลกแห่งอนาคา อนาคามี โลกเรานี้เป็นโลกแห่งอัตตา ทำอย่างไรเราถึงจะไปสู่จุดแห่งการเป็นอนัตตาได้...

คนที่อยากจะปฎิบัติธรรมนี้ ถือศีล ๘ ถึงจะดี ต้องไม่กินข้าวหลังจากเที่ยงวันไปแล้ว ถ้ายังง่วงก็จากสองมื้อก็ลดเหลือมื้อเดียว ถ้ายังง่วงอยู่ก็เหลือครึ่งมื้อ ลดมันไปเรื่อยๆ รับรองได้ว่าเดี๋ยวก็หายง่วง ถ้าร่างกายมันหิวมันไม่ง่วง หรือถ้าอดไม่ได้ก็ไปหาที่น่ากลัวนั่ง เดิน ไปหาป่าช้าอย่างนี้ ไปนั่งสมาธิในป่าช้า หรือไปนั่งในป่าบนเขานี้ ไปนั่งที่ในป่านั่งคนเดียว แถวไหนที่มีงูเลื้อยผ่านนี้มันจะไม่ง่วงมันจะตื่นตัวตลอดเวลา การหาความสุขทางใจนี้มันก็มีอุปสรรคของมัน ความง่วงก็เป็นอุปสรรคอย่างหนึ่ง ก็ต้องแก้ด้วยการผ่อนอาหาร รับประทานอาหารให้น้อยลง หรือต้องไปหาที่มันน่ากลัวอยู่ ถ้าไปอยู่ในป่าช้านี้เวลาเดินหรือเวลาทำอะไรนี้มันจะมีความระมัดระวัง ความระมัดระวังก็คือ สติ เดินนี่ต้องคอยดูทางเดินตลอดเวลาว่ามีงูเลื้อยออกมาหรือเปล่า มันก็จะทำให้มีสติมีความตื่นตัว จะทำให้ไม่ง่วง เราต้องแก้ปัญหาถ้าเกิดความง่วง ถ้าเกิดความฟุ้งซ่านก็เพราะเราไม่ควบคุมความคิด ปล่อยให้คิดเรื่องนั้นเรื่องนี้ แล้วก็ฟังแล้วก็อยาก ก็ต้องใช้สติคอยกำกับใจควบคุมใจ พุทโธๆๆ ไป เพราะถ้านั่งแล้วโกรธขึ้นมาก็ต้องระงับความโกรธ...

..." การเจริญพระกรรมฐาน ไม่ได้หมายความว่า ใช้เวลานั่งสมาธิเสมอไป ถ้าเราใช้แต่เวลาที่นั่งสมาธิ มีเวลาสงัด จิตใจของเราจึงจะกำหนดถึงพระกรรมฐาน อย่างนี้ใช้ไม่ได้..!

* เนื้อแท้การเจริญพระกรรมฐาน กองใดกองหนึ่งก็ตาม ต้องใช้อารมณ์ของเรานี้ นึกถึงกรรมฐานเป็นปกติตลอดวัน อย่างนี้จึงจะได้ชื่อว่า : "ท่านเข้าถึงพระกรรมฐาน และ พระกรรมฐานเข้าถึงท่าน"

.. เวลาที่ปฏิบัติน่ะ ไม่ใช่มานั่งเงียบ ๆ นะ กลางวันก็ทำงานก่อสร้างด้วย เรียนหนังสือด้วย นุงนังจิปาถะ ไม่ใช่นั่งเฉพาะไม่มีงานมีการ แบบนี้พระพุทธเจ้าไม่ใช้

* แบบที่เข้ากุฏิ เจริญพระกรรมฐาน กินข้าวก็มีคนไปส่งข้าว ล้างชามไม่ได้ แบบนี้ไม่ใช่พระ พระพุทธเจ้าเอง ท่านก็ล้างบาตรเอง เช็ดบาตรเอง ทำความสะอาดพื้นที่เอง

** ทำแบบนั้นก็ดีเกินพระพุทธเจ้า ก็ไปชนเอาพระเทวทัต เข้านะซิ ไม่เป็นเรื่อง เรื่องของพระนี่ สำรวยไม่ดี ต้องทำได้ทุกอย่าง..."

( จากหนังสือ "รวมคำสอนธรรมปฏิบัติ" โดย หลวงพ่อพระราชพรหมยาน เล่มที่ ๑ ของวัดท่าซุง จ.อุทัยธานี..ภาพประกอบและคัดลอก โดย ยุพยง พัฒนเจริญ )
https://www.facebook.com/groups/1580052842293224/?fref=nf

หลวงพ่อฤาษีลิงดำเล่า คนที่เจริญกรรมฐาน จะได้รับความคุ้มครองจากเทวดา!!
เทวดาทั่วสากลพิภพรักษาคนเจริญกรรมฐาน บันทึกธรรมพระราชพรหมยาน หลวงพ่อฤาษีลิงดำกล่าวว่า… “ท่านสหัมบดีพรหมท่านเป็นอริยเจ้าขั้นอรหัตมรรค ท่านสหัมบดีพรหมท่านเป็นอรหัตมรรคโดยตำแหน่งนะ ตำแหน่งนี้ต้องเป็นพระอรหันต์แต่ยังไม่ถึงผล แต่ก็ไม่นานนักเป็นผลไปนิพพาน ท่านรองก็ขึ้นไป แต่ว่าท่านว่าอย่างนี้ คือว่าอีตอนที่เรานึกถึงเทวดาที่รักษาข้าพเจ้าก็ดีนะ เทพเจ้าทั่วสากลพิภพก็ดี

ท่านสหัมบดีพรหมท่านบอกว่า เทวดาทั่วสากลพิภพเขารักษาคนเจริญกรรมฐานทุกคน ไม่มีการแยก หมายความว่า เทวดาประจำที่เป็นญาติเรา ที่เป็นพ่อ เป็นแม่ เป็นปู่ เป็นย่า เป็นตา เป็นยาย เป็นสามีภรรยา ลูกเต้ากันมาก่อนนะ ท่านเป็นเทวดาท่านเป็นพรหมท่านจำเราได้ นี่ท่านรักษาอยู่แล้ว ทุกคนนะมีแล้วนะ ประจำอยู่แล้ว ทีนี้เทวดาทั่วไปอื่นๆท่านบอก ถ้าเจริญกรรมฐานอย่างนี้ทั้งสากลพิภพรักษาหมด ช่วยกันหมด ที่มันเป็นไปได้บางอย่าง เพราะว่ากฎของกรรมมันแรง แต่ทำให้เบาหน่อยได้ แค่นั้นนะ ถ้ากฎของกรรมแรงไป ท่านปะทะไม่อยู่ เอาบรรเทาได้นะ เมื่อกี้เห็นแพรวเต็มระยับ ท่านบอกทั้งหมดนี่ละครับ...

หลวงพ่อฤาษีลิงดำเล่าเรื่อง ลูกศิษย์คนแรกที่ไปนิพพาน
ทายกทายิกาประจำวัด ก็มีคนอยู่ ๓ คน
คือ โยมพวง โยมน้อย และก็โยมอะไรหนอ
นึกชื่อไม่ออกเสียแล้ว มี ๓ คนด้วยกัน
ส่งของมาเป็นประจำ เอากล้วย เอาอ้อย
เอาผักบ้าง เอาปลาบ้าง มาถวายเป็นประจำ
โยมน้อยคนนี้เจริญกรรมฐานเก่งมาก เวลานั้นก็เจริญกรรมฐานอยู่ ๓ คน
นี่คนประจำ บางวันก็มีคนอื่นมาร่วมด้วยบ้าง จริง ๆ แล้วก็ ๓ คนนี่เป็นประจำแน่นอน

แต่ว่าโยมน้อยเก่ง ตอนหลังท่านเป็นโรคมะเร็งที่ท้อง อาตมาก็จะเข้ากรุงเทพฯ

วันก่อนที่จะเข้ากรุงเทพฯ หนึ่งวันก็ไปเยี่ยมท่านที่บ้าน ท่านก็นอนเฉยไม่แสดงอาการอะไรทั้งหมด

ถามว่า โยมปวดไหม บอกว่า ปวดมากเจ้าค่ะ ถามว่า โยมเวลานี้นึกถึงอะไร
โยมก็บอกว่า นึกถึงนิพพานอย่างเดียวเจ้าค่ะ ถามว่า โยม เห็นพระไหม บอกว่า เห็นเจ้าค่ะ

เห็นรูปร่างเป็นอย่างไร บอกว่า รูปร่างใสเป็นแก้ว ถามว่า พระองค์นั้นเป็นใคร โยมทราบไหม

แกบอกว่า ทราบ ถามว่า ใครล่ะ โยมก็เลยบอกว่า พระพุทธเจ้าเจ้าค่ะ
บอกว่า วันพรุ่งนี้อาตมาต้องไปกรุงเทพฯ อาตมาไม่อยู่

เพราะว่าจะต้องไปสอนกรรมฐานที่บ้านซอยสายลม บ้านเจ้ากรมเสริม
แกก็พยักหน้า เลยบอกว่า...

"เปลือก กระพี้ แก่น"
" .. พวกเราเข้ามาสู่วัดวาศาสนาเพื่อปฏิบัติภาวนา ไม่ได้มาเพื่ออย่างอื่น "การภาวนา เป็นการประกอบบุญกุศล คุณงามความดีอันยิ่งใหญ่ ไม่มีกุศลใดที่จะยิ่งใหญ่กว่าเรื่องจิตตภาวนา"

"จิตตภาวนา เป็นหนทางเดียวที่จะทำให้พ้นทุกข์ในวัฏสงสาร" ไม่มาเวียนว่าย ตายเกิดอีก อย่างไรก็ดี "เรื่องทานและศีลเป็นส่วนประกอบที่สำคัญ" ที่เราจะมองข้ามไปไม่ได้เปรียบได้กับการที่เราจะได้แก่นต้นไม้มา เราก็ต้องมีทั้งเปลือก ทั้งกระพี้ก่อน นี้ก็เหมือนกัน

"ทานเปรียบเสมือนเปลือก ศีลเปรียบเสมือนกระพี้ จิตตภาวนาคือแก่น" ถ้าเราต้องการแก่น แต่จะให้เราจะไปปลูกแก่น เพื่อเอาแก่นอย่างเดียวเลย อันนี้มันก็เป็นไปไม่ได้อีกเหมือนกัน เพราะตามธรรมชาติของมัน "เราต้องปลูกต้นไม้ก่อน เพื่อให้ได้เปลือกก่อน ได้แก่นก่อน ถึงจะได้กระพี้ด้วย" ฉันใดก็ฉันนั้น .. "

"ดูใจเขา ไม่สู้ดูใจเรา"
หลวงพ่ออินทร์ถวาย สันตุสฺสโก

เรื่องเล่าในพระธรรมบท ตอน เปรตผู้ดีดกรวดทำร้ายพระปัจเจกพุทธเจ้า

สัฏฐิกูฏเปรต

พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเวฬุวัน ทรงปรารภสัฏฐิกูฏเปรต ตรัสพระธรรมบท พระคาถาที่ 72 นี้

พระมหาโมคคัลลานเถระ ลงจากภูเขาคิชฌกูฏ พร้อมกับพระลักขณเถระ เห็นเปรตตัวใหญ่โตมาก ขณะจะไป
บิณฑบาต ได้กระทำการยิ้มแย้มแต่ไม่ได้พูดอะไร พอกลับจากบิณฑบาตเข้าไปในวัดพระเวฬุวัน ได้กราบทูลเรื่องนี้แด่พระศาสดา พระศาสดาตรัสว่า สัฏฐิกูฏเปรตนี้ในอดีตชาติ เป็นบุรุษเปลี้ยผู้ชำนาญในการดีดก้อนกรวด วันหนึ่งเขาได้ขออนุญาตจากอาจารย์ทำการทดลองความแม่นยำของการดีดก้อนกรวด อาจารย์บอกว่าจะต้องไม่ทดลองกับโคหรือกับมนุษย์ เพราะหากโคหรือมนุษย์ตายจะต้องจ่ายสินไหมให้แก่เจ้าของโคหรือญาติของผู้ตาย แต่จะต้องหาเป้าที่เป็นคนที่ไม่มีมีมารดาบิดาเท่านั้น

บุรุษเปลี้ยมาเห็นพระปัจเจกพุทธเจ้า ชื่อว่าสุเนตตะ ซึ่งกำลังออกเดินบิณฑบาต จึงคิดจะใช้ท่านเป็นเป้าสำหรับดีดกรวด โดยมีความคิดว่า “พระปัจเจกพุทธเจ้านี้ เป็นผู้ไม่มีมารดาบิดา เมื่อเราดีดผู้นี้ ไม่ต้องมีสินไหม เราจักดีดพระปัจเจกพุทธเจ้านี้ ทดลองศิลปะ”...

“ภูมิใจที่ได้เป็นพุทธบุตรผู้สืบอายุพระศาสนาในรัสเซีย” เผยเรื่องราวสุดประทับใจของพระไทยในต่างแดน...พระ ศาสตราจารย์ ดอกเตอร์ ชาตรี เหมพนฺโธ
“ถ้าพุทธศาสนาเสื่อมจากประเทศไทย จะไปเจริญที่รัสเซีย” คำทำนายเก่าของหลวงพ่อพุธ ฐานโย เมื่อหลายปีก่อน ที่เมื่อก่อนอาจฟังดูแล้ว ช่างไกลเกินจะคิดจะฝันถึงได้ แต่ทว่าในปัจจุบันนี้ คำทำนายดังกล่าวดู เขยิบเข้าใกล้ความจริงบ้างแล้ว
เมื่อวัดอภิธรรมพุทธวิหาร แห่งกรุงเซนต์-ปิเตอร์สเบอร์ก ณ ประเทศรัสเซีย ได้รับความนิยมในการเข้าร่วมกิจกรรมทางด้านพระพุทธศาสนาแก่ชาวรัสเซียมากขึ้น เช่น มีการทำวัดสวดมนต์ การทำบุญ การถวายทาน การรักษาศีล การเจริญภาวนา การบรรยายธรรมทั้งในวัดแห่งนี้เอง ภายใต้การดูแลของ พระ ศาสตราจารย์ ดอกเตอร์ ชาตรี เหมพนฺโธ พระไทย
พระ ศ. ดร. ชาตรี เหมพนฺโธ ถือกำเนิดที่ภาคใต้ของประเทศไทย โดยเกิดที่ตำบลควนขนุน อำเภอเมือง จังหวัดพัทลุง เมื่อ ๑๕ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๑๓ เรียบจบประถมปีที่ ๖ ที่จังหวัดบ้านเกิด คือ จากโรงเรียนวัดบ้านสวน อำเภอเมือง จังหวัดพัทลุง เมื่อ พ.ศ. ๒๕๒๗ ได้บรรพชาเป็นสามเณรในปีที่จบการศึกษาระดับประถมนั้นเอง...

เช้าวันพุธ ที่ ๑๖ สิงหาคม ๒๕๖๐ ทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี เสด็จไปยังพระอุโบสถ วัดราชบพิธสถิตมหาสีมาราม ทรงบำเพ็ญพระกุศลอุทิศพระราชทานแก่คุณพุ่ม เจนเซน พระโอรส เนื่องในวันคล้ายวันเกิด

การนี้ เจ้าพระคุณ สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก ทรงเป็นประธานสงฆ์
ประวัติคุณพุ่ม เจนเซ่น โดยย่อ

คุณพุ่ม เจนเซน มีนามเดิมว่า ภูมิ เจนเซนเกิดเมื่อวันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2526 ณ โรงพยาบาลในเมืองแซนดีเอโก ประเทศสหรัฐอเมริกาเป็นพระโอรสในทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดีกับนายปีเตอร์ แลดด์ เจนเซน มีพี่น้องร่วมพระมารดา-บิดา คือคุณพลอยไพลิน และคุณสิริกิติยา เจนเซน ภายหลังพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชได้พระราชทานนามใหม่ว่า "พุ่ม"

คุณพุ่ม เจนเซนเกิดและเติบโตในแซนดีเอโก รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา เมื่อแรกเกิดคุณพุ่ม เจนเซน มีน้ำหนัก 8 ปอนด์ 16 ออนซ์ แข็งแรงและปกติ ก่อนที่จะเริ่มมีอาการของโรคออทิซึมเมื่อมีอายุได้ 18 เดือน คุณพุ่ม เจนเซนได้เข้าศึกษาระดับมัธยมศึกษาในโรงเรียนมัธยมทอร์รีย์ไพนส์ (Torrey Pines High School)...

เอเอฟพีรายงานวันที่ 15 ส.ค. ว่า นักโบราณคดีค้นพบหลุมฝังศพ 3 แห่ง อายุกว่า 2,000 ปี ในเขตอัล-คามิน อัล-ซาฮ์ราวี จังหวัดมินยา ทางใต้ของประเทศอียิปต์ แต่ละสุสานมีโลงหิน หรือ ซาร์โคฟากี และบรรดาชิ้นส่วนของเครื่องปั้นดินเผา
กระทรวงโบราณคดีของอียิปต์ แถลงว่าการค้นพบครั้งนี้บ่งบอกว่าบริเวณดังกล่าวเป็นสุสานชั้นยอดที่กินเวลามายาวนาน
สำหรับหลุมฝังศพที่พบนี้ หลุมหนึ่งแกะสลักภาพบนโลงหิน เป็นใบหน้ามนุษย์ อีกหลุมหนึ่งพบช่องฝังศพอยู่ 6 ช่อง ในจำนวนนี้ช่องหนึ่งฝังเด็กเล็ก กระดูกที่พบน่าจะเป็นทั้งผู้ชาย ผู้หญิงและเด็ก อายุต่างยุคสมัยกัน
AFP PHOTO
ส่วนเครื่องปั้นดินเผาที่พบในหลุมศพ มีอายุอยู่ในช่วงราชวงศ์ที่ 27 ก่อตั้งในช่วง 525 ปีก่อนคริสตกาล อีกส่วนหนึ่งมีอายุในช่วงเกรโก-โรมัน ราว 332 ปีก่อนคริสตกาลจนถึงคริสตศตวรรษที่ 4

“หลุมศพเหล่านี้เป็นส่วนหนึ่งของสุสานขนาดใหญ่มากของเมืองที่ใหญ่มาก ไม่ใช่แค่ป้อมปราการของทหารอย่างที่มีผู้เข้าใจกันก่อนหน้านี้” เจ้าหน้าที่กระทรวงโบราณคดีกล่าว และว่า ทีมงานยังลุยต่อไปเพื่อจะเผยความลับที่มีอีกมาก หลังจากเริ่มขุดค้นบริเวณพื้นที่นี้มาตั้งแต่ปี 2558

-------------...

เคล็ดการสวดคาถาเงินล้าน จากหลวงพ่อเล็ก วัดท่าขนุน ที่ท่านเมตตาแนะนำไว้มาฝากครับ
เมื่อปี ๒๕๒๘ พระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดท่าซุงท่านได้ขอให้บรรดาลูกหลานใช้พระคาถาเงินล้านเพื่อเสริมสร้างความคล่องตัวในการดำเนินชีวิตพระท่านก็อนุญาตให้ เราจะสังเกตได้ว่าใครก็ตามที่ทำพระคาถาเงินล้านเป็นกรรมฐานอย่างสม่ำเสมอความคล่องขัดในการดำเนินชีวิตจะมีน้อยกว่าคนอื่นเขา ขอยืนยันคำว่าจริงจังและสม่ำเสมอเพราะว่าเรื่องคาถาเป็นพื้นฐานของอภิญญาคนจะเป็นอภิญญาได้จะต้องมีความจริงจังและสม่ำเสมอ ไม่ใช่ทำ ๆ ทิ้งๆเมื่อท่านทั้งหลายได้ทำจริงจังและสม่ำเสมอ โดยเฉพาะทำในจำนวนที่มาก อย่างเช่นว่าอาจจะภาวนาวันละ ๑๐๘ จบ เป็นต้นก็จะมีความสะดวกคล่องตัวกว่าคนอื่นเขา

โดยเฉพาะอาตมานั้น ตั้งแต่ท่านบอกมา ใช้การภาวนาจากที่เคยใช้อยู่ ๙ จบก็เพิ่มมาเป็น ๓๐ จบ....

จากที่ใช้ ๓๐ จบ แล้วรู้ว่าเวลามันเหลืออีกเยอะ ก็เพิ่มเป็น ๓๐๐จบ.......
ไล่มากเพิ่มขึ้นไปเรื่อย ๆ เป็น ๓๖๐ จบ เป็น ๖๐๐ จบ เป็น ๙๐๐ จบเป็น๑,๒๐๐ จบ เป็นต้น

การท่องใช้วิธีท่องอย่างช้า ๆ โดยจับลมหายใจภาวนาไปด้วย เป็นการเน้นคุณภาพไม่ใช่จ้ำ ๆ ให้จบไป สักแต่ว่าเอาปริมาณ...

"การภาวนา คือแก่นพระศาสนา"

" ..เวลานี้ "การภาวนาของเรานั้นรู้สึกว่าแทบจะไม่มีเหลือในวงพุทธศาสนาของชาวพุทธเราเลย" ทั้ง ๆ ที่ "การภาวนานั้นแล คือแก่นพระศาสนาอยู่ตรงนั้นนะ" พระพุทธเจ้าออกมาจากแก่น "ผุดขึ้นมาจากแก่นด้วยอานาปานสติ นั่นแหละแก่น" พระพุทธเจ้าขึ้นที่นั่นก่อน แก่นธรรมขึ้นที่นั่น ๆ

สาวกทั้งหลายที่เราเปล่งถึงท่านว่า "สรณํ คจฺฉามิ" ออกมาจากแก่นนี้ทั้งนั้น ๆ เวลานี้มันไปลูบไปคลำแต่ดอกแต่ใบไปนู้นนะ "ต้นไม่มาบำรุง ไม่มารักษาให้ดี แล้วจะหากินแต่กิ่งแต่ก้านดอกใบมันไปเท่านั้น"

ลูบคลำกิ่ง ก้าน ดอก ใบ ต้นที่สำหรับส่งอาหารให้กิ่งก้านสาขา ดอกใบ มันไม่ดูเป็นยังไงต้นไม้ "มันจะเจริญได้ยังไง เมื่อลำต้นไม่ได้รับการบำรุง" ไปส่งเสริมตั้งแต่ภายนอก ส่งเสริมก็กลายเป็นกิเลสตามกิ่งไปอีกแหละที่นี่นะ ส่วนภายในนี้ปิด ๆ แทบจะมิดเลยละ

เราจึงอยากจะให้พี่น้องทั้งหลาย "ได้ทราบถึงเรื่องพุทธศาสนาอย่างแท้จริง อยู่ที่ไหนแน่ ตรงนี้ละตรงสำคัญมาก" ถ้าขึ้นที่ใจนี้จะกระจายออกทันทีเลย "ฤทธิ์เดชของจิตตภาวนาไม่ใช่เรื่องเล็กน้อย" อย่างพระพุทธเจ้า "พอผุดขึ้นมาก็เป็นศาสดาของโลกทั้งสามได้ทันที" นั่นฟังซิ...

ผลการค้นเนื้อหาเกี่ยวกับ “พระพรหมเอราวัณ” ผ่าน Google ในภาษาจีน สูงกว่าในภาษาไทยถึง 24% ชาวจีนบอก ‘มาขอพรและสมหวังจึงเดินทางกลับมาอีก’

พระพรหมเอราวัณ หรือ ศาลท้าวหมาพรหม โรงแรมเอราวัณ สถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่ตั้งอยู่บริเวณแยกราชประสงค์ท่ามกลางห้างสรรพสินค้าและโรงแรมชั้นนำมากมายในกรุงเทพฯ พระพรหมนี้ไม่เพียงเป็นที่รู้จักของคนไทยเท่านั้น แต่ยังเป็นที่รู้จักของนักท่องเที่ยวต่างชาติ รวมทั้งชาวจีนด้วย
ความสนใจของชาวจีนต่อพระพรหมเอราวัณอาจไม่สามารถบอกได้แน่ชัดว่าเริ่มต้นเมื่อใดกันแน่ อย่างไรก็ดี ก้อง ฤทธิ์ดี เคยเขียนถึงเรื่องนี้ ไว้ในหนังสือพิมพ์ Bangkok post ฉบับวันที่ 19 สิงหาคม 2015 ว่าความสนใจต่อพระพรหมเอราวัณในหมู่ผู้ใช้ภาษาจีน เริ่มต้นขึ้นอย่างน้อยในช่วงทศวรรษที่ 1970 และมีภาพข่าวชาวไต้หวันมาถวายช้างไม้เป็นเครื่องสักการะแก่พระพรหมเอราวัณในปี ค.ศ. 1989 ทั้งยังมีเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อราว 40 ปีมาแล้วว่าแสดงหญิงชาวฮ่องกง Deborah Lee ที่มาขอพรกับพระพรหมเอราวัณและสมหวังด้านการงาน และกลายเป็นข่าวที่กระตุ้นให้ผู้ใช้ภาษาจีนเดินทางมาเยี่ยมชมศาลท้าวมหาพรหมแห่งนี้ด้วย...

พระพุทธประวัติ จากพระโอษฐ์ ตอน ทรงแสดงธรรมเพื่อปล่อยวางธรรม มิใช่เพื่อยึดถือ

ภิกษุ ท. ! เปรียบเหมือนบุรุษเดินทางไกล ไปพบแม่น้ำใหญ่ : ก็เต็มไปด้วยอันตราย น่ารังเกียจน่ากลัว ฝั่งข้างโน้นปลอดภัย. แต่เรือหรือสะพานสำหรับข้าม ไม่มีเพื่อจะข้ามไป. เขาใคร่ครวญเห็นเหตุนี้แล้ว คิดสืบไปว่า “กระนั้นเราพึงรวบรวมหญ้าแห้ง ไม้แห้ง กิ่งไม้ และใบไม้ มาผูกเป็นแพ แล้วพยายามเอาด้วยมือและเท้า ก็จะพึงข้ามไปโดยสวัสดี”. บุรุษนั้นครั้นทำดังนั้นและข้ามไปโดยสวัสดีแล้ว ลังเลว่า “แพนี้ มีอุปการะแก่เราเป็นอันมาก ถ้าไฉนเราจักทูนไปด้วยศีรษะ หรือแบกไปด้วยบ่า พาไปด้วยกัน” ดังนี้. ภิกษุ ท. ! พวกเธอจะสำคัญข้อนี้ว่าอย่างไร : บุรุษนั้น จักเป็นผู้มีกิจเกี่ยวข้องกับแพถึงอย่าง นั้นเทียวหรือ ? (“ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ! ข้อนั้นหามิได้ พระเจ้าข้า !”) ภิกษุ ท. ! เขา จะพึงทำอย่างไร : ถ้าไฉนเขาจะพึงคร่ามันขึ้นบก หรือปล่อยให้ลอยอยู่ในน้ำส่วนเขาเองก็หลีกไปตามปรารถนา เท่านั้นเอง, ฉันใด; ธรรมที่เราแสดงแล้วก็เพื่อรื้อถอนตนออกจากทุกข์ ไม่ใช่เพื่อให้ถือเอาไว้ เปรียบได้กับพ่วงแพ ก็ฉันนั้นเหมือนกัน. ภิกษุ ท. ! เธอ ท....

ขุมทรัพย์จากพระโอษฐ์ ตอน แมวตายเพราะหนู

ภิกษุ ท. ! เรื่องนี้เคยมีมาแล้ว : แมวตัวหนึ่ง ยืนคอยจ้องจับหนูอยู่ที่ปากช่องที่เทขยะมูลฝอยริมฝาเรือน ด้วยหวังว่า “หนูตัวอ่อน จักออกมาเพื่อหาเหยื่อในที่ใด จักจับมันมากินเสียในที่นั้น” ดังนี้. ภิกษุ ท. ! ครั้งนั้น หนูตัวอ่อนออกไปเพื่อหาเหยื่อแล้ว แมวก็จับมันกลืนกินอย่างรวดเร็ว (ทั้งเป็น ๆ). หนูตัวอ่อนนั้นกัดลำไส้ของแมวนั้นบ้าง, กัดลำไส้สุดของแมวนั้นบ้าง ; แมวนั้นถึงแก่ความตาย หรือได้รับทุกข์เจียนตาย เพราะการที่หนูกัดไส้นั้น ๆ เป็นเหตุ.
ภิกษุ ท. ! ฉันใดก็ฉันนั้น : ภิกษุบางรูปในกรณีนี้ ในเวลาเช้าครองจีวรถือบาตร เข้าไปสู่หมู่บ้านหรือนิคม เพื่อบิณฑบาต, ไม่รักษากาย ไม่รักษาวาจา ไม่รักษาจิต, ไม่ตั้งสติไว้, ไม่สำรวมอินทรีย์ทั้งหลาย, เธอเห็นมาตุคามในหมู่บ้านหรือนิคมนั้น ๆ ผู้นุ่งชั่วห่มชั่ว ครั้นได้เห็นมาตุคามผู้นุ่งชั่วห่มชั่ว เช่นนั้นเข้าแล้ว ราคะก็เสียบแทงจิตของเธอ ภิกษุนั้นมีจิตถูกราคะ เสียบแทงแล้ว ย่อมถึงความตาย หรือได้รับทุกข์เจียนตาย.
ภิกษุ ท. ! ที่เรียกว่า “ตายในอริยวินัย” นั้น ได้แก่ผู้ที่บอก เลิกสิกขา หมุนกลับคืนไปสู่เพศต่ำแห่งคฤหัสถ์....

สัปดาห์นี้ตั้งใจจะติดตามมีคนยุให้ มหาเถรสมาคม ประกาศตามหาคนหายและร่าง พ.ร.บ.คุ้มครองและอุปถัมภ์พระพุทธศาสนาที่ถูกกล่าวหาว่า “ฆราวาสปกครองพระ” แต่เห็นภาพการทำงานของคณะสงฆ์ที่ลงไปช่วยเหลือชาวบ้านทางภาคอีกสานที่ถูกน้ำท่วมแล้ว “สกิดใจ” ได้ว่า…นี่มันไม่ใช่ภาพการทำงานแบบ “บูรณาการของคณะสงฆ์ยุคปฎิรูป”

เพราะมติ มหาเถรสมาคม ที่มอบหมายให้ พระพรหมวชิรญาณ เจ้าอาวาสวัดยานนาวา กรรมการมหาเถรสมาคมเป็นประธานกรรมการฝ่ายสาธารณสงเคราะห์นี่หน่า นี่มันภาพอีกหรอบเดิม คือ “ต่างคนต่างทำ ต่างวัดต่างทำ” เจ้าคณะภาคบางภาคตั้งศูนย์เฉพาะกิจของตัวเอง และที่น่าตกใจ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ก็เอากับเขาด้วย!!

ทั้งๆ ที่เจ้าคณะภาคที่ว่าก็ดี อธิการบดีมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัยก็ดี ทั้ง 2 รูป ต่างก็เป็น “กรรมการมหาเถรสมาคม” คำสั่งมติมหาเถรสมาคมที่ตั้ง พระพรหมวชิรญาณ เป็นประธานฝ่ายสาธารณสงเคราะห์ท่านก็น่าจะรับรู้ หากจะเปรียบเทียบกับภาครัฐ ก็เหมือนกับว่า…
การช่วยเหลือน้ำท่วมครั้งนี้ คณะรัฐมนตรีมอบหมายให้รัฐมนตรีกระทรวงมหาดไทยเป็นเจ้าภาพแล้ว แต่ดันมีรัฐมนตรีกระทรวงคมนาคม หรือกระทรวงพาณิชย์ไปทำหน้าที่แทน...

กลายเป็นที่วิพากษ์วิจารณ์อย่างกว้างขวางในสื่อสังคมออนไลน์ถึงภาพการบูรณะวัดอรุณราชวรารามราชวรมหาวิหาร ที่พบว่าล่าสุดกลายเป็นโทนสีขาว ไม่มีกระเบื้องหลากสีโบราณ โดยผู้เชี่ยวชาญด้านสถาปัตยกรรมโบราณ และนักวิชาการวิพากษ์ว่าไม่เหมาะสม

วันนี้ (16 ส.ค.2560) ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ภาพพระปรางค์วัดอรุณราชวรารามราชวรมหาวิหาร หรือวัดแจ้ง ที่ผ่านการบูรณะในรอบ 14 ปี เนื่องจากมีความทรุดโทรมทั้งเรื่องของเชื้อรา และการเปื่อยยุ่ยของเนื้อปูน ถูกสื่อสังคมออนไลน์วิพากษ์วิจารณ์ถึงความไม่เหมาะสม อาทิ เฟซบุ๊กของ รศ.ต่อตระกูล ยมนาค ผู้เชี่ยวชาญด้านวิศวกรรม อดีตนายกสมาคมวิศวกรรมสถานแห่งประเทศไทยในพระบรมราชูปถัมภ์ โพสต์ข้อความว่า “บูรณะแบบไหน ถึงมาแปลงโฉมพระปรางค์ วัดอรุณ เป็นโทนสีขาว แกะกระเบื้องหลากสีจากจานเคลือบสีโบราณล้ำค่าหายออกไปแล้ว ทำแบบนี้ทำไม ? ใครรู้ช่วยตอบด้วย”
เช่นเดียวกับ ศ.สายัณห์ ไพรชาญจิตร์ ผู้เชี่ยวชาญโบราณคดีชุมชน โพสต์เฟซบุ๊กระบุว่า ได้บันทึกภาพถ่ายก่อนการบูรณะ เมื่อปี 2556 นำมาเปรียบเทียบกับภาพปัจจุบัน เห็นแล้ว น้ำตาตกใจ อาลัยอย่างที่สุด กับผลงานการบูรณะ
ก่อนหน้านี้ โครงการบูรณะพระมหามงกุฎ...

เรื่องเล่าในพระธรรมบท ตอน ชัมพุกาชีวกผู้เลี้ยงชีพด้วยการหลอกลวง

พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเวฬุวัน ทรงปรารภชัมพุกาชีวก ตรัสพระธรรมบท พระคาถาที่ 70 นี้

ชัมพุกาชีวก เป็นบุตรของเศรษฐีผู้หนึ่งในกรุงราชคฤห์ เขาพอคลอดออกมาเป็นทารก ก็มีพฤติกรรมที่ประหลาดๆเนื่องจากกรรมเก่าที่ได้กระทำมาแต่อดีตชาติ คือ เป็นทารกที่ไม่ชอบนอนบนที่นอน แต่ชอบนอนบนพื้นดิน ไม่ชอบรับประทานอาหารปกติ แต่ชอบรับประทานอุจจาระของตนเองเป็นอาหาร เมื่อเติบโตขึ้นมาหน่อย เขาไม่ต้องการจะนุ่งผ้า บิดามารดาก็จึงได้พาเขาไปบวชเป็นนักบวชในสำนักของพวกอาชีวก เมื่อพวกอาชีวกพบว่าเขามีพฤติกรรมชอบรับประทานอุจจาระของตนเองก็ได้ขับไล่เขาออกจากสำนัก เมื่อถูกขับไล่ออกจากสำนักของอาชีวก เขาก็ได้มาอาศัยอยู่ที่ใกล้ส้วมหลุมสาธารณะ ในตอนกลางคืนก็ได้ไปนำเอาอุจจาระมนุษย์มารับประทาน แต่ในตอนกลางวันก็ทำทีเหนี่ยวก้อนหินยกขาขึ้นมาข้างหนึ่ง ยืนเงยหน้าอ้าปากกว้าง เขาบอกกับทั้งหลายว่าที่ต้องยืนอ้าปากอยู่เสมอนั้น ก็เพราะเขากินลมเป็นอาหาร ส่วนที่ต้องยืนด้วยขาข้างเดียวนั้นก็เพราะว่าตัวของเขาหนักมากหากยืนทั้งสองขาแผ่นดินก็จะสั่นไหว...

อินเดีย

เอเอฟพี – ยอดผู้เสียชีวิตจากอุทกภัยใหญ่ทั่วอินเดีย เนปาลและบังกลาเทศ เพิ่มเป็นอย่างน้อย 221 ศพและประชาชนอีกกว่า 1.5 ล้านคนต้องอพยพจากถิ่นฐาน ตามการเปิดเผยของพวกเจ้าหน้าที่ในวันอังคาร(15ส.ค.) ขณะที่หน่วยกู้ภัยสอดส่องตามหมู่บ้านต่างๆซึ่งจมอยู่ใต้บาดาล ในความพยายามค้นหาผู้สูญหาย
ในเนปาล น้ำท่วมร้ายแรงทำให้บ้านเรือนหลายพันหลังในพื้นที่ลุ่มต่ำ ทางภาคใต้ที่มีพลเรือนพักอาศัยอยู่หนาแน่นจมอยู่ใต้บาดาล ซึ่งส่งผลกระทบต่อชาวบ้านเกือบ 20 เปอร์เซ็นต์


อินเดีย

“จากข้อมูลที่เราได้รับในตอนนี้ มีผู้เสียชีวิต 111 ราย 35 คนยังสูญหาย และยังอยู่ระหว่างปฏิบัติการค้นหา” โจนาร์ดาน ชาร์มา รัฐมนตรีมหาดไทยเนปาลบอกกับรัฐสภาในวันอังคาร(8ส.ค.)

ด้านบังกลาเทศ ชาติเพื่อนบ้าน ถูกน้ำท่วมครอบคลุมพื้นที่ราว 1 ใน 3 และมีผู้เสียชีวิตอย่างน้อย 29 คน หลังประเทศซึ่งตั้งอยู่ริมแม่น้ำและมีพลเมืองหนาแน่นแห่งนี้ถูกฝนฤดูมรสุมซัดกระหน่ำอย่างหนัก

“มีประชาชนติดค้างราว 1.5 ล้านคน” เออาซ อาห์เมด ผู้อำนวยการศูนย์บริหารจัดการภัยพิบัติแห่งชาติบังกลาเทศกล่าว ขณะที่ทางการจัดตั้งศูนย์พักพิงชั่วคราว 1,200 แห่งทั่วประเทศ...